Tamamlayıcı sağlık sigortası, hizmet alan kişinin üzerinde kalan sağlık risklerini gerek teminat kapsamı gerekse teminat yüzdeleri açısından çeşitli paketlerle üzerine alan bir özel sağlık sigortacılığıdır.
Amaç, genel sağlık sigortasının kısırlık, estetik cerrahi, rehabilitasyon ve diş tedavi gibi kapsamadığı hizmetler ile katılım paylı hizmetler, yatarak tedavilerde otelcilik hizmeti farkı ve malzeme/ortez-protez kullanımında tercih imkanı sağlamaktır.
Genel sağlık sigortasında verilen temel teminat paketinin kapsamı genişledikçe tamamlayıcı sağlık sigortasının teminat kapsamı daralacağından fiyatlar da düşük olacaktır. Genel sağlık sigortası kurumunun sağlık hizmeti sunan kurumlara ödeyeceği rakam, sağlık hizmeti sunan kurumların cari ücretleriyle genel sağlık sigortasının ödediği rakam arasındaki fark “tamamlayıcı sağlık sigortasının” mali yükünü oluşturacağı için fiyatlandırmada en önemli unsurlardan biridir.
Tamamlayıcı sağlık sigortası ile genel sağlık sigortasının mali riskinin paylaşımı sağlanmakta, genel sağlık sigortasından oluşabilecek aşırı talepler bu sisteme kanalize edilebilmekte, sağlık hizmetinin kalitesi üzerinde fiyat nedeniyle oluşacak baskılarını azaltmakta, hizmet alan kişilerin hekimini ve hastanesini seçme konusundaki sınırlarını genişletmekte, ödemelerin tümü, provizyon sürecine dayalı olarak yapılacağından prospektif kontrol ve ek yatırım yapılmadan genel sağlık sigortası ile deneyim paylaşılmaktadır.
Hizmet sunucu kurumlardaki kapasite kullanımını arttırarak maliyet avantajı ile özel sağlık sigortalarının daha ekonomik ve daha geniş bir yelpazede alternatif planları kapsayan özel anlaşmalarla ürün çeşitliliği yoluyla daha geniş kitlelere ulaşması sağlanmaktadır. Kurumsal poliçelerde daha geniş kapsamlı ürünlerle sigortaya bağımlılık arttırılmaktadır.
Ancak sistemin sağlık sigortacılığı açısından negatif etkilenme olasılığı da bulunmaktadır. Tamamlayıcı sağlık sigortasında sosyal devlet kavramı, temel teminat paketi dışına taşınmak istenebilir ve temel teminat paketi üzerinde kalan kısım için alternatif planlar hazırlanarak genel sağlık sigortası içinde verilmesi konusunda kamusal baskı oluşturulabilir. Ücretleri karşılayabilmek üzere özel sigorta şirketlerinin başlangıçta yaşayabilecekleri fiyatlandırma sorununu çözmeden çok değişkenli, çok alternatifli planlara yönelerek hata paylarını yükseltmeleri riski ile karşılaşılabilir.
Özel sağlık sigortası şirketlerinin kendi pazarlama stratejilerine göre alternatif poliçeler hazırlarken ortaya çıkabilecek rekabet, kamu otoritesi tarafından denetim mekanizmaları tarafından yeterince desteklenmeyebilir. Sigorta şirketleri, “tamamlayıcı sigorta” fiyatlandırması için mevcut muafiyetli poliçe fiyatlandırmalarını kullanabilirler. Ancak muafiyet tutarı, Sağlık Bakanlığının karşıladığı kadar olacaktır.
